Durumu haber alan bir yakını şaşkınlık içinde: “Tahirî!
Sen ne yapıyorsun? Senin durumun ne olacak?” diye sorunca,
ona cevaben: “Benim durumumdan sana ne? Ben tarlayı satmak istiyorum, şayet sen almazsan başkasına satacağım.” dedi. Neticede Tahirî Ağabey’in o yakını ağlaya ağlaya parayı
verdi ve tarlayı satın aldı. Tahirî Ağabey de parayı sevine sevine getirip Üstadımıza teslim etti ve Âyetü’l-Kübrâ Risalesi,
bu fedakârlık sonrasında neşredilebildi.
یکی از بستگان طاهری که از ماجرا باخبر شد با تعجب پرسید: «طاهری! چه کار میکنی؟ وضعیتت چه خواهد شد؟» او پاسخ داد: «وضعیت من برای تو چه اهمیتی دارد؟ من میخواهم زمین را بفروشم؛ اگر تو آن را نخری، من آن را به کس دیگری میفروشم.» در نتیجه، خویشاوند طاهری با چشمانی اشکبار پول را داد و زمین را خرید. برادر طاهری با خوشحالی پول را آورد و به استاد ما داد و رساله آیت الکبری تنها پس از این فداکاری منتشر شد.